Wszystko o wirusowym zapaleniu wątroby typu C: natura, objawy i leczenie

Zapalenie wątroby to choroba zapalna wątroby. Zapalenie jest wynikiem uszkodzenia tkanek i komórek organizmu.

Zapalenie wątroby typu C to zakażenie wirusowe wywołane przez wirus zapalenia wątroby typu C (HCV). Wirus może prowadzić zarówno do ostrego, jak i przewlekłego przebiegu choroby.

W przypadku ostrego zapalenia wątroby typu C obserwuje się krótkotrwałe zakażenie, w którym objawy trwają około 6 miesięcy. U osób z silniejszym układem odpornościowym zakażenie może ustąpić bardzo szybko, ale istnieją grupy ryzyka, u których ostre zapalenie wątroby może przejść w formę przewlekłą.

Przewlekłe zapalenie wątroby typu C to długotrwałe zakażenie. Występuje, gdy ostre zapalenie wątroby nie jest odpowiednio leczone lub z powodu słabej odporności pacjenta. Jeśli nie podejmie się odpowiednich działań, może prowadzić do poważnych, zagrażających życiu stanów.

Państwa wiodące pod względem zachorowalności na zapalenie wątroby typu C w Europie to:

Jedynym sposobem przenoszenia choroby zakaźnej jest kontakt z krwią osoby chorej.

Jako działania wysokiego ryzyka dla zakażenia wirusem uznaje się:

• Transfuzja krwi: Przed wprowadzeniem testów przesiewowych do badania krwi w 1992 roku, najczęstszym sposobem przenoszenia zakażenia była transfuzja krwi.
• Używanie narkotyków: Używanie tych samych igieł i strzykawek przez osoby uzależnione również stanowi czynnik ryzyka dla przeniesienia zakażenia.
• Ukłucie igłą: Jeśli personel medyczny przypadkowo ukłuje się igłą, na której znajduje się zainfekowana krew.

Przeniesienie wirusa może również nastąpić, jeśli podczas kontaktu seksualnego dochodzi do kontaktu z krwią. Wysoka promiskuityczność (praktykowanie przypadkowych kontaktów seksualnych z różnymi partnerami) zwiększa ryzyko zakażenia zapaleniem wątroby typu C.

Każde przewlekłe zapalenie wątroby typu C zaczyna się od ostrej fazy. Ostre zapalenie wątroby często pozostaje niezdiagnozowane z powodu skąpych objawów.

Mogą występować objawy takie jak:

• Nudności
• Wymioty
• Podwyższona temperatura
• Osłabienie
• Bóle mięśni
• Żółtaczka i inne.

Jak wspomniano wcześniej, nie każde ostre zapalenie wątroby przechodzi w postać przewlekłą. Wielu ludzi zdrowieje po tak zwanej „ostrej fazie”. Osoby, które pozostają niezdiagnozowane i nieleczone z powodu zapalenia wątroby typu C, rozwijają przewlekłe zapalenie wątroby.

W przypadku przewlekłego zapalenia wątroby objawy mogą pozostawać nieujawnione przez wiele lat. Objawy pojawiają się, gdy wirus wystarczająco uszkodzi wątrobę, a ona zaczyna sygnalizować organizmowi, że coś jest nie w porządku.

Pojawiają się różne objawy, takie jak:

• Łatwe krwawienia
• Utrata apetytu
• Częste pojawianie się siniaków na ciele z powodu minimalnych urazów
• Obrzęki kończyn
• Osłabienie
• Utrata masy ciała
• Ciemnienie moczu
• Żółtaczka - stan organizmu, w którym poziomy bilirubiny są bardzo wysokie, a chorzy nabierają charakterystycznego żółtawego koloru skóry i twardówek. Ponadto w żółtaczce obserwuje się silny świąd skóry.
• Wodobrzusze - wolny płyn w jamie brzusznej.
• Encefalopatia wątrobowa - stan charakteryzujący się dezorientacją, sennością i niewyraźną mową.

W przypadku pojawienia się podobnych objawów bardzo ważne jest, aby niezwłocznie szukać pomocy medycznej.

Jeśli pozostanie nieleczone, zapalenie wątroby typu C prowadzi do poważnych powikłań, wpływających zarówno na wątrobę, jak i inne organy w organizmie.

Najczęściej spotykane powikłania zapalenia wątroby typu C to:

• Przewlekłe zapalenie wątroby typu C: Jeśli po początkowym zakażeniu wirusem zapalenia wątroby typu C układ odpornościowy nie poradzi sobie, rozwija się przewlekłe zakażenie (trwające dłużej niż 6 miesięcy). Około 70-80% pacjentów zakażonych HCV rozwija przewlekłe zapalenie wątroby i towarzyszące mu powikłania.
• Marskość: Marskość to proces zwłóknienia wątroby w wyniku długotrwałego stanu zapalnego i uszkodzeń spowodowanych przez wirus. Marskość jest powikłaniem przewlekłego zapalenia wątroby, które pojawia się 20-30 lat po początkowym zakażeniu.
• Rak wątrobowokomórkowy: Przewlekłe zapalenie wątroby zwiększa ryzyko rozwoju raka wątroby.
• Niewydolność wątroby: Jest to końcowy etap uszkodzenia wątroby, który wynika z marskości.
• Encefalopatia: Encefalopatia wątrobowa to uszkodzenie funkcji mózgu. Niezdolność uszkodzonej wątroby do oczyszczania toksyn prowadzi do ich gromadzenia. To właśnie te toksyny poważnie uszkadzają funkcje mózgu.
• Pozawątrobowe uszkodzenia: Jak wspomniano wcześniej, powikłania zapalenia wątroby typu C mogą dotyczyć również innych narządów organizmu. Wśród nich jest kłębuszkowe zapalenie nerek - ciężki stan zapalny nerek, który prowadzi do niewydolności nerek, oraz cukrzyca typu 2.
• Ryzyko koinfekcji: Chorzy na zapalenie wątroby typu C są narażeni na wyższe ryzyko koinfekcji zapaleniem wątroby typu B lub HIV. Koinfekcja przyspiesza uszkodzenie komórek wątroby.
• Stłuszczenie: Zapalenie wątroby typu C prowadzi do gromadzenia dużej ilości tłuszczu w wątrobie. Ten stan jest znany również pod łacińską nazwą stłuszczenie lub po naszemu - „stłuszczenie wątroby”.
• Nadciśnienie wrotne: Zwiększone ciśnienie w układzie krążenia narządów wewnętrznych, prowadzące do dodatkowych powikłań.

Te powikłania wynikają z przewlekłego stanu zapalnego i trwałych uszkodzeń komórek wątroby.

Obecnie nadal nie ma dostępnej szczepionki przeciwko zapaleniu wątroby typu C.

Na nasze szczęście, ta wirusowa infekcja bardzo dobrze reaguje na terapię antywirusową. Wczesna diagnoza i leczenie mogą zapobiec poważnym problemom z wątrobą i poprawić jakość życia pacjentów.

Jeśli masz kontakt z osobą chorą na zapalenie wątroby typu C, istnieje zestaw środków zapobiegawczych, które koniecznie musisz podjąć.

Na początek, unikaj kontaktu z krwią chorego. W ten sposób zmniejszasz ryzyko zakażenia.

Specjaliści zalecają ścisłe przestrzeganie następujących zasad:

• Używaj rękawiczek podczas pobierania krwi od osób zakażonych wirusem zapalenia wątroby.
• Praktykuj bezpieczny seks.
• Starannie czyść powierzchnie.
• Unikaj dzielenia się osobistymi przedmiotami.
• Używaj sterylnych narzędzi.

Jeśli jednak podejrzewasz, że mogłeś mieć kontakt z osobą chorą na zapalenie wątroby typu C, koniecznie skonsultuj się z lekarzem.

Diagnostyka zapalenia wątroby typu C zaczyna się od badania krwi na przeciwciała przeciwko wirusowi (anti-HCV), które pokazuje, czy osoba była narażona na wirusa.

Jeśli wynik jest pozytywny, podejmowany jest kolejny krok - test HCV RNA w celu potwierdzenia aktywnego zakażenia i pomiaru miana wirusa.

W celu oceny uszkodzenia wątroby wykonuje się dodatkowe testy, takie jak genotypowanie, biopsja wątroby i elastografia.

Zgodnie ze statystykami, 40-80% osób zakażonych zapaleniem wątroby typu C udaje się całkowicie wyleczyć. Bardzo rzadko zdarza się, aby takie zakażenie ustąpiło bez leczenia.

Tutaj przedstawimy najpopularniejsze metody leczenia zapalenia wątroby typu C.

Należy skonsultować się ze specjalistą, jeśli zauważysz pogorszenie objawów - zmęczenie, pojawienie się żółtaczki, ciemnienie moczu i inne.

Jeśli byłeś narażony na transfuzje krwi przed 1992 rokiem lub miałeś ryzykowne kontakty seksualne, powinieneś się przebadać, nawet jeśli nie masz objawów.

Wczesna diagnoza i leczenie mogą zapobiec pojawieniu się poważnych powikłań wątroby.

Zapalenie wątroby typu C to choroba wirusowa wywołana przez wirus HCV.

Charakterystyczne dla zapalenia wątroby typu C zapalenie wątroby jest związane z wieloma objawami - podwyższoną temperaturą, zażółceniem skóry, osłabieniem, nudnościami, wymiotami i innymi.

Wirus zapalenia wątroby typu C powoduje uszkodzenie wątroby etapami. Istnieją dwie główne formy - ostre i przewlekłe zapalenie wątroby. Początkowo zaczyna się od pojawienia się ostrego zapalenia wątroby. Jeśli pozostaje nieleczone, przechodzi w formę przewlekłą.

Wirus przenosi się głównie drogą krwi - poprzez transfuzję krwi, dzielenie się zakrwawionymi przedmiotami osobistymi i promiskuityczność.

Dla dokładnego zdiagnozowania zapalenia wątroby typu C przeprowadza się szereg testów laboratoryjnych.

Zapalenie wątroby typu C może rozprzestrzeniać się pozawątrobowo, jak również prowadzić do marskości i innych powikłań, takich jak niewydolność nerek, cukrzyca typu 2 i inne.